występować

występować
występować I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, występowaćpuję, występowaćpuje {{/stl_8}}– wystąpić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, występowaćpię, występowaćpi {{/stl_8}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wychodzić, wysuwać się naprzód z jakiejś grupy osób': {{/stl_7}}{{stl_10}}Mówcy występowali kolejno z tłumu. Wystąpić z dwuszeregu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'pokazywać się publicznie, dawać się poznać w jakiejś roli, podejmować pewne działania, zabierać głos w jakiejś sprawie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Występować na zebraniu, w sądzie. Wystąpić na balu, przyjęciu. Wystąpić zbrojnie przeciwko agresorowi. Występować w charakterze gospodarza. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'brać udział w imprezach artystycznych na scenie, w radiu, w telewizji, prezentować publicznie swoje umiejętności': {{/stl_7}}{{stl_10}}Występować w teatrze, w telewizji, w cyrku. Wystąpić w filmie. Wystąpić na koncercie. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rezygnować z przynależności do jakiejś organizacji, towarzystwa itp.; wypisywać się, porzucać, opuszczać coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wystąpić z partii. Występować z wojska, ze służby, z urzędu. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}5. {{/stl_12}}{{stl_7}}'ukazywać się na powierzchni czegoś; wyłaniać się, objawiać się': {{/stl_7}}{{stl_10}}Gdy jest zdenerwowana, występują jej wypieki na policzkach. Pot wystąpił mu na czoło. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}występować II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia {{/stl_8}}{{stl_7}}'znajdować się, przebywać, rosnąć itp. na jakimś obszarze': {{/stl_7}}{{stl_10}}Wpolskich lasach występuje dużo grzybów. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • występować — Wystąpić z podniesioną, otwartą przyłbicą zob. przyłbica. Występować z czyjegoś ramienia zob. ramię 2 …   Słownik frazeologiczny

  • występować na estradzie — {{/stl 13}}{{stl 7}} być artystą (piosenkarzem, pieśniarzem, śpiewakiem, aktorem) estradowym, niezwiązanym z teatrem, operą, operetką; zajmować się rozrywką {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • występować — → wystąpić …   Słownik języka polskiego

  • wystąpić — dk VIa, wystąpićpię, wystąpićpisz, wystąpićstąp, wystąpićpił występować ndk IV, wystąpićpuję, wystąpićpujesz, wystąpićpuj, wystąpićował 1. «wyjść przed linię jakiejś grupy osób, poza obręb czegoś, postąpić naprzód» Wystąpić z szeregu, z tłumu.… …   Słownik języka polskiego

  • bronić — ndk VIa, bronićnię, bronićnisz, broń, bronićnił, bronićniony 1. «odpierać atak, napaść, ochraniać czynnie, zwykle z bronią w ręku» Bronić mężnie, zaciekle, zajadle, z narażeniem życia. Bronić kogoś własną piersią. Bronić fortecy, miasta, kraju,… …   Słownik języka polskiego

  • stawać — ndk IX, staję, stajesz, stawaćwaj, stawaćwał stanąć dk Vb, stawaćnę, stawaćniesz, stań, stawaćnął, stawaćnęła, stawaćnęli 1. «unosić tułów opierając wyprostowane nogi na ziemi; wstawać, dźwigać się na nogi» Stanąć na baczność. Stawać na palcach.… …   Słownik języka polskiego

  • ramię — 1. Czekać na kogoś z otwartymi ramionami «czekać na kogoś z niecierpliwością, pragnąć czyjegoś przybycia»: Ojciec, już dobrze podpity i rozparty w krześle, czekał na niego z otwartymi ramionami. Wyślinił, wycałował, pomazał łzami. J. Komolka,… …   Słownik frazeologiczny

  • atakować — ndk IV, atakowaćkuję, atakowaćkujesz, atakowaćkuj, atakowaćował, atakowaćowany 1. «działać przeciw siłom nieprzyjacielskim w sposób zorganizowany, nagły, zaczepny» Atakować nieprzyjaciela, twierdzę. 2. «gwałtownie napadać, nacierać» Atakujący… …   Słownik języka polskiego

  • napastować — I ndk IV, napastowaćtuję, napastowaćtujesz, napastowaćtuj, napastowaćował, napastowaćowany 1. «występować (słownie) przeciw komuś; zwalczać, prześladować kogoś» Napastować przeciwników. Napastować kogoś w prasie, na zebraniach. 2. «narzucać komuś …   Słownik języka polskiego

  • obrona — ż IV, CMs. obronanie zwykle blm 1. «odpieranie napaści, zwykle z bronią w ręku; bronienie kogoś lub czegoś albo bronienie się» Obrona miasta. Stawać, występować, zginąć w obronie kogoś lub czegoś. Oddać życie w obronie ojczyzny. 2. «ten kto broni …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”